22 februari, Landsmeer. Het jeugdteam Van Heest-Landsmeer speelt vandaag een thuiswedstrijd in de vierde ronde van de Westfriese judocompetitie. Zou dat een voordeel zijn? In het klassement staat het team op de eerste plaats, maar wel op de voet gevolgd door Salomons en Toradoshi. De eerste pot was tegen Nijhoff. Tom (-27) begon al goed en won zijn partij met drie yuko’s. Sophie (-30) nam haar tegenstander in een mooie schouderworp. Hij viel op zijn zij dus dat leverde een yuko op. Daarna zette ze gelijk door naar een houdgreep en daar kreeg hij een beetje te warm van en tikte af. Senne (-42) maakte de eerste schouderworp, seoi nage ―deze: https://www.judoschool.nl/kata-waza-schouderworpen/ ―die ook hij onmiddellijk doorzette naar een houdgreep. Siep (-55) hield deze lijn vast, hup een (heup)worp en bam een houdgreep. Dit ging alvast de goede kant op! Deze match werd 16-2 voor ons. Volgende pot was tegen de runner up, Salomons. Dat beloofde moeilijker te worden. Wiebe (-38) kwam in zijn partij een yuko achter maar won uiteindelijk met een beenworp, de ashi guruma― https://www.judoschool.nl/ashi-waza-beenworpen/ ― dat is de 14e , helemaal onderaan. Zijn kameraad Jesse (-50) maakte het nog spannender door ook eerst een yuko te incasseren en daarna zelf in een houdgreep te belanden. Dat zag er niet goed uit, zijn tegenstander had hem goed vast en Jesse spartelde wat, maar te zwak. Maar dat moet opzettelijk bedrog geweest zijn want opeens – als een duveltje uit een doosje – kwam hij omhoog, gooide zijn tegenstander van zich af en toen lag hij zelf boven. Dat is de techniek hieronder. 
Giolina had een sterke tegenstandster, kwam zelfs een wazari achter maar wist haar even daarna te vloeren maar helaas… zonder puntopbrengst. “Die scheids is echt blind, dat was een yuko”, klonk toen heel zacht, ergens vlak bij mij ―haar vader misschien? Hoe dan ook, deze pot ging ook naar ons: 12-6. Laatste partij was tegen Haarlemmermeer. Pepijns tegenstander trok naar beneden, ging de mat af en was te passief: drie shido’s na twee minuten. Pepijn (-42) bleef er vol in gaan en werd zo waar overgenomen maar dat bleef gelukkig puntloos. Oei, hoeveel seconden nog? Johan coachte gedempt, “geen risico”, en ook die wedstrijd was even later voor ons. Julen (-46) won daarna met een knallende tai otoshi, de eerste armworp. Omdat ook deze partij werd gewonnen door ons team, met 14-4, blijven we eerste en hebben we zelfs onze koppositie licht versterkt! Hier kun je het klassement bezien: http://www.wfjc.nl/
