Door omstandigheden kon de clubkampioenschappen vorig jaar in december niet doorgaan. Daarom werden de judowedstrijden afgelopen weekend gehouden op zaterdag 10 maart. Alle judoka’s van Judoschool van Heest konden mee doen. De kinderen werden in drie groepen gedeeld en streden voor de eerste plek. De jongste judoka’s in de leeftijd van 6 en 7 jaar stonden al om 9:30 uur op de mat. Terwijl pa en ma een kopje koffie namen in de corner bij meester Bobby. Om ongeveer 12:30 uur werden de prijzen uitgedeeld. Daarna gaven Jasper en Maceo een mooie Judo demonstratie. De kinderen en ouders vonden het prachtig en er werd regelmatig oei en aaah geroepen. Iets later mochten de tweede groep kinderen in de leeftijd van 8 en 9 jaar de mat op. Er werd hard gevochten met mooi judo en mooie punten. Na de prijs uitreiking van deze groep werd er een Aikido demonstratie gegeven door de groep van Tom Dijkman. Deze groep maakt ook gebruik van de dojo in de buurthuis de Palm in de Jordaan. De laatste groep kinderen in de leeftijd van 10 jaar en ouder mochten om 15:00 uur strijden. Iedereen ging naar huis met een medaille of een beker. In totaal hebben we meer dan 250 kinderen een unieke judo ervaring gegeven. De zaal werd daarna schoongeveegd door de vrijwilligers en enthousiaste ouders. Iedereen bedankt.
Zoals elk jaar mooie prijzen bij de clubkampioenschappen van Judoschool van Heest
Hieronder een leuk verslag van Peter Defesche (judoka, ouder & jurylid)
Clubkampioenschappen 10 maart 2012
De clubkampioenschappen zijn het judofeest van het jaar voor de jeugdjudoka’s.Voor iedereen is er ruimte in het speelschema, elke judoka is van harte welkom, voor degenen voor wie het de eerste stap is op de wedstrijdmat evenveel als voor degenen die al vaker een prijs omhoog hebben mogen houden. Al vroeg in de ochtend vult de zaal – dan nog fris, opgeruimd en overzichtelijk – , zich met de jongste deelnemers en hun ouders, en het is in een oogopslag te zien: deze dag is tot in detail voorbereid, de avond tevoren is er bergen werk verzet, bekers staan te glanzen op de prijzentafel, en de speelschema’s liggen op de jurytafels. Een enkeling wordt bij binnenkomst even bevangen door de aanblik van deze serieus ogende arena, maar het zullen zenuwen van onwennigheid blijken te zijn: vanaf het moment dat Meester Johans stem door de microfoon klinkt is alles alweer vertrouwd, en maakt iedereen zich op voor een boordevolle en enerverende judodag. Het is een spektakel met bijna tweehonderd – geen overdrijving – kinderen, en alleen dankzij precieze planning, heel veel ervaring en het vermogen op om elk moment te improviseren als dat nodig is ( “dan spelen ze toch gewoon twee keer tegen elkaar”, “dan maken we hier toch drie groepen van”, “wat weegt tie? Dan kan hij wel op mat vier meedoen, daar is nog een groep die te klein is, want daar moest iemand nog naar tennis” ). Alleen zo verloopt die dag voor iedereen goed. En na heel veel judo, niet aflatend enthousiasme van het toegestroomde publiek – een hele buurt op sokken! – en een hartversterkend broodje warme worst of twee kunnen de prijzen worden uitgereikt, de foto’s gemaakt en de jonge helden in de armen worden gesloten. Het applaus klatert van de tribunes en we weten het al zeker: de zondag zal besteed worden aan het timmeren van de prijzenkasten, het inlijsten van de actiefoto’s, en hier en daar aan het plakken van nog een extra pleister. Het is zo’n dag waarop meedoen echt al een beetje winnen is. We zagen de clubkampioenschappen in Zeeburg, maar we wisten dat Olympisch Londen dichtbij is; een beetje aan de vroege kant misschien nog, maar dichtbij. “Looking at the River, but thinking about the Ocean”. Zo’n dag draagt verder dan je denkt. En oh ja: de meiden gingen er dikverdiend met twee hele belangrijke trofeeën vandoor: de stijlprijzen. In 2012 zijn de bakens nu echt verzet. Het kan alleen nog maar mooier worden, dit kampioenschap. 16/03/2012 pd.
 |
 |