3 december 2017. Op deze regenachtige zondag waarop je blij bent dat judo een binnensport is kwam het jeugd team van Van Heest/Landsmeer weer op bezoek bij Tom van de Kolk in Alkmaar. We mochten gelijk tegen de thuisploeg. Milo (-27) scoorde een vroege wazari, verbaasde zich over het tumult dat dit teweeg bracht ―gejuich van zijn teammaatjes, een scheidsrechter die wat riep ― dat hij pardoes los liet en zo een mogelijke houdgreep in de lucht liet hangen. Hierna werd hij nadrukkelijk naar nog een goede worp en daarop volgende houdgreep gecoacht. Joshua (-30) was vroeger ook zo maar nu niet meer. Strijdlust en efficientie brachten een beslissende uchi mata na amper drie tellen. Arseny (-38) volgde Pieters “rever – mouw – goed sturen” op met een voetveeg plus houdgreep. “Vasthouden, vasthouden” riepen zijn teammaten en ook onze judovrienden van de Judo Academie, die pauze hadden en ons kwamen aanmoedigen. Arseny boog nog wat verder door en na 15 seconden schalde de scheids “ippon!” door de zaal. Na een worp van Kiki (-42) knikte Pieter zijn hoofd zo mooi scheef terwijl hij één wenkbrauw optrok dat de scheids alle twijfel liet varen. Dat moest dan wel een wazari zijn. Goed gezien, scheids! Wiebe (-46) scoorde halverwege zijn partij heel gewiekst een wazari tegen een pittige dame die dat niet zag zitten en hem daarna zelfs te lijf ging ―maar dat mag bij judo hè, dat is niet tegen de regels. Complimenten voor Rob (-50) van Pieter want die had weliswaar verloren maar “goed geknokt – klasse, jongen”. Pepijn (-55) betrok het publiek bij zijn partij als geen ander want hij hinkelde er twee maal met zijn tegenstander midden in. De tegenstander van Giolina (-60) wist dat ie ging komen, voelde dat ie ging komen, maar kon het gewoon niet afwenden: de uchi mata tilde, draaide en smeet. Deze pot ging met 6-3 naar ons.
De partij daarna was tegen Ben Rietdijk. Dat team had maar vijf judoka’s staan. Zou toch raar zijn als we dat niet wonnen? Nou, het was nog best even spannend: 6-3. Daarna was de koploper Judo Yushi aan de beurt. “Pak eens op het jasje vast”, voegde Pieter Joshua toe, waarop onze jonge held repliceerde “Zij trekt mij toch?” (en daarmee geschiedenis schreef als de eerste terwijl-hij-op-de-mat-staat terugpratende judoka in de WFJJC sinds mensheugenis). Jesse (-60) was zichtbaar onder de indruk gekomen van Henk Grol (-100) die onze dojo De Palm op vrijdag had bezocht en bracht zodoende de eindstand op 7-2 voor de Yushi’s. Die blijven op kop en wij staan nog steeds stevig op de tweede plek in de hoofdklasse: http://www.wfjc.nl/
